Getuigenis met bijhorende kortfilm (19 min) The Heir.
Ik ben Dominique Depuydt, 52 '. jaar en woonachtig in Torhout (West Vlaanderen, Belgie). Op jonge leeftijd kreeg ik al reeds te maken met vele kinderziektes en kreeg zo reeds al verschillende malen de aanraking met een hospitaal. Wat mij het meest is bijgebleven is dat ik op 8-jarige leeftijd een microbe had in de onderste wervels van mijn ruggegraat. De benaming van die microbe weet ik niet meer. Maar wat ik wel nog weet is dat ik toen drie maanden bedliggerig was en 45 flessen antibiotica heb ingekregen om de microbe te vernietigen.
Op 12-jarige leeftijd kregen wij thuis te maken met een ernstige brand waarbij 18 renpaarden om het leven kwamen. Dat was werkelijk een zware schok voor mijn ouders. Met steun van vele vrienden is mijn vader er weer bovenop gekomen en werd hij terug één van de succesvolste drafrijders van België.
Ik ben een geweldige muziekfan, en op 13-jarige leeftijd draaide ik nonstop-muziek bij Radio Albatros in Kortemark. Enkele tijd later veranderde Albatros van naam en werd het Radio Signal. Bij Signal presenteerde ik programma's onder de naam van Patrick De Groot.
Op 16-jarige leeftijd verliet ik de middelbare school en ging werken bij mijn vader in zijn entrainement voor drafpaarden. Ik begon zelf ook te rijden in de paardenkoers en behaalde van november 1987 tot eind juni 1988 twaalf overwinnningen. Het was dan voor mij een zéér mooie tijd.
Toen ik op 25 juni 1988 de koerspiste al rijdend in een sulky verliet kwam ik onder mijn paard terecht. Mijn paard was namelijk geschrokken van een ander paard dat in de tegenovergestelde richting kwam aandraven. Mijn paard schrok zo geweldig dat het steigerde en achterover viel. Ik belandde onder mijn paard en was onmiddelijk in coma en had ook een dubbelle schedelbreuk en een hersenstambloeding.
In coma werd naar een ziekenhuis in Kortrijk gebracht waar ik 11 dagen verbonden was aan een machine want ik was klinisch dood. Toen het gevaar wat geweken was bleef ik nog ongeveer twee maanden in een diepe coma.
Toen ik weer bij bewustzijn kwam was ik totaal verlamd. Ook mijn spraak was volledig weg en ik kon alleen nog de "aaa"-klank voortbrengen. Na enkele weken terug bij bewustzijn gekomen werd ik overgebracht naar mijn ouderlijk huis waar ik tweemaal daags de kinesist en de logopediste kreeg. Ik ontvangde vééééél liefde en goede verzorging van mijn ouders en mijn zus.
Ik ben nog steeds vastgebonden aan mijn rolstoel want ik heb geen evenwicht meer. Ik woon ook nog steeds bij mijn ouders waar ik goeie hulp van krijg.
Maar wij hebben het soms niet gemakkelijk want mijn vader wordt (desondanks de vele tegenslagen die hij meemaakte in zijn leven) op allerhande manieren gepest in zijn beroep. Mensen die het niet kunnen hebben dat we gelukkig zijn.
Buiten dat we ons stevig als gezin met mijn ouders zus aan elkaar vasthouden hebben wij een Grote Vriend ontdekt in het leven die ook jouw vriend wil zijn. Hij draagt ons in zéér moeilijke momenten en Hij is er ALTIJD als je om Hem roept. Hij stelt ons nooit teleur en kleurt onze dag. Zijn naam is Jezus, de God van de Bijbel en Vader van ALLE mensen. Wie zou tegen ons zijn als God voor ons is. Hij is onze sterkte, kracht en levensvreugde.
Wat mensen ook aandoen. Met Hem komen wij als overwinnaar uit de strijd, en vergeven wij wat men ons ook doet.
Meer hier over ziet u in onderstaand filmpje.